Wskaźniki techniczne wysokiej jakości mikroproszku diamentowego obejmują rozkład wielkości cząstek, kształt cząstek, czystość, właściwości fizyczne i inne wymiary, które bezpośrednio wpływają na jego zastosowanie w różnych zastosowaniach przemysłowych (takich jak polerowanie, szlifowanie, cięcie itp.). Poniżej przedstawiono kluczowe wskaźniki techniczne i wymagania wyselekcjonowane z kompleksowych wyników wyszukiwania:
Parametry rozkładu wielkości cząstek i ich charakterystyki
1. Zakres wielkości cząstek
Wielkość cząstek mikroproszku diamentowego wynosi zwykle 0,1–50 mikronów, a wymagania dotyczące wielkości cząstek różnią się znacząco w zależności od scenariusza zastosowania
Polerowanie: Wybierz mikroproszek o wielkości od 0-0,5 mikrona do 6-12 mikronów, aby zmniejszyć zarysowania i poprawić wykończenie powierzchni 5
Szlifowanie: Mikroproszek o wielkości cząstek od 5-10 mikronów do 12-22 mikronów jest bardziej odpowiedni zarówno pod względem wydajności, jak i jakości powierzchni.
Drobne mielenie: proszek o wielkości 20-30 mikronów może poprawić wydajność mielenia
2. Charakterystyka rozkładu wielkości cząstek
D10: odpowiadająca wielkości cząstek 10% skumulowanego rozkładu, odzwierciedlająca udział drobnych cząstek. Udział drobnych cząstek należy kontrolować, aby uniknąć spadku wydajności mielenia.
D50 (średnica medianowa): oznacza średnią wielkość cząstek, która jest kluczowym parametrem rozkładu wielkości cząstek i bezpośrednio wpływa na wydajność i dokładność przetwarzania.
D95: odpowiednia wielkość cząstek wynosząca 95% skumulowanego rozkładu i kontrola zawartości grubych cząstek (takich jak D95 przekraczające normę łatwo powodują zarysowania na obrabianych przedmiotach).
Mv (średnia objętość cząstek): silnie zależna od dużych cząstek, stosowana do oceny rozkładu grubych końców
3. System standardowy
Do powszechnie stosowanych norm międzynarodowych należą ANSI (np. D50, D100) i ISO (np. ISO6106:2016).
Po drugie, kształt cząstek i charakterystyka powierzchni
1. Parametry kształtu
Okrągłość: im okrągłość jest bliższa 1, tym bardziej kuliste są cząstki i tym lepszy jest efekt polerowania; cząstki o niskiej okrągłości (wiele narożników) lepiej nadają się do galwanizacji pił drutowych i innych miejsc, w których wymagane są ostre krawędzie.
Cząstki płytkowe: cząstki o transmitancji > 90% są uważane za płytkowe, a ich udział powinien być mniejszy niż 10%. Nadmierna ilość cząstek płytkowych będzie prowadzić do odchyleń w wykrywaniu wielkości cząstek i niestabilnego efektu aplikacji.
Cząsteczki w kształcie perełek: stosunek długości do szerokości cząstek > 3:1 powinien być ściśle kontrolowany, a jego udział nie powinien przekraczać 3%.
2. Metoda wykrywania kształtu
Mikroskop optyczny: przeznaczony do obserwacji kształtu cząstek o średnicy powyżej 2 mikronów
Mikroskop elektronowy skaningowy (SEM): stosowany do analizy morfologii ultradrobnych cząstek na poziomie nanometrów.
Kontrola czystości i zanieczyszczeń
1. Zawartość zanieczyszczeń
Czystość diamentu powinna być > 99%, a zawartość zanieczyszczeń metalicznych (takich jak żelazo, miedź) i substancji szkodliwych (siarka, chlor) powinna być ściśle kontrolowana i wynosić poniżej 1%.
Zawartość zanieczyszczeń magnetycznych powinna być niska, aby uniknąć efektu aglomeracji utrudniającego precyzyjne polerowanie.
2. Podatność magnetyczna
Wysokiej czystości diament powinien być niemal niemagnetyczny, a wysoka podatność magnetyczna wskazuje na obecność resztkowych domieszek metalicznych, które należy wykryć metodą indukcji elektromagnetycznej.
Wskaźniki sprawności fizycznej
1. Wytrzymałość na uderzenia
Odporność cząstek na kruszenie jest charakteryzowana przez wskaźnik nieprzerwanego pęknięcia (lub czas półpęknięcia) po próbie udarności, co bezpośrednio wpływa na trwałość narzędzi szlifierskich.
2. Stabilność termiczna
Drobny proszek musi zachować stabilność w wysokiej temperaturze (np. 750–1000℃), aby zapobiec tworzeniu się grafitu lub utlenianiu, co prowadzi do zmniejszenia wytrzymałości; powszechnie stosowaną metodą wykrywania jest analiza termograwimetryczna (TGA).
3. Mikrotwardość
Mikrotwardość proszku diamentowego wynosi do 10000 kq/mm2, dlatego w celu utrzymania wydajności cięcia konieczne jest zapewnienie dużej wytrzymałości cząstek.
Wymagania dotyczące adaptowalności aplikacji 238
1. Równowaga między rozkładem wielkości cząstek a efektem przetwarzania
Grube cząstki (takie jak D95) poprawiają wydajność szlifowania, ale pogarszają jakość powierzchni: drobne cząstki (mniejsze D10) działają odwrotnie. Dostosuj zakres dystrybucji do potrzeb.
2. Adaptacja kształtu
Cząstki blokowe o wielu krawędziach nadają się do ściernic żywicznych, cząstki kuliste są odpowiednie do precyzyjnego polerowania.
Metody i normy testowe
1. Wykrywanie wielkości cząstek
Dyfrakcja laserowa: szeroko stosowana do cząstek mikronowych/submikronowych, prosta obsługa i wiarygodne dane;
Metoda sitowa: stosowana wyłącznie do cząstek powyżej 40 mikronów;
2. Wykrywanie kształtu
Analizator obrazu cząstek może określić parametry takie jak kulistość i zredukować błąd obserwacji ręcznej;
zsumować
Wysokiej jakości mikroproszek diamentowy wymaga kompleksowej kontroli rozkładu wielkości cząstek (D10/D50/D95), kształtu cząstek (okrągłości, zawartości płatków lub igieł), czystości (zanieczyszczeń, właściwości magnetycznych) oraz właściwości fizycznych (wytrzymałości, stabilności termicznej). Producenci powinni optymalizować parametry w oparciu o konkretne scenariusze zastosowań i zapewnić stałą jakość za pomocą metod takich jak dyfrakcja laserowa i mikroskopia elektronowa. Przy wyborze użytkownicy powinni uwzględnić specyficzne wymagania dotyczące przetwarzania (takie jak wydajność i wykończenie) i odpowiednio dopasować wskaźniki. Na przykład, precyzyjne polerowanie powinno priorytetowo traktować kontrolę D95 i okrągłości, podczas gdy szlifowanie zgrubne może złagodzić wymagania dotyczące kształtu, zwiększając wydajność.
Powyższa treść pochodzi z sieci materiałów supertwardych.
Czas publikacji: 11-06-2025
